Miejscem akcji jest robotnicze osiedle w Łodzi. Stare domy z czerwonej cegły, ciasne klatki schodowe, mieszkania z pamiętającą czasy Gierka meblościanką sugerowałyby estetykę kina społecznego. Dostajemy jednak zupełnie coś innego. Film konsekwentnie zbudowany jest w poetyce marzenia sennego.