Na enige tijd geen les meer te hebben gegeven, keert Lúcia Helena terug naar het klaslokaal en geeft nu avondlessen aan tieners en volwassenen. Samen met drie andere leraren en de directeur wordt ze zonder aarzelen geconfronteerd met institutionele tegenslagen en het gebrek aan waardering. Bij de conflicten zijn zowel de faculteit als de studenten betrokken en in dit scenario komt onderwijs naar voren als een hoop, die iedereen eraan herinnert dat het nooit te laat is om een tweede kans te krijgen.